Ο Ηρακλής στο σταυροδρόμι της Αρετής και της Κακίας

[2.1.21] καὶ Πρόδικος δὲ ὁ σοφὸς ἐν τῷ συγγράμματι τῷ περὶ Ἡρακλέους, ὅπερ δὴ καὶ πλείστοις ἐπιδείκνυται, ὡσαύτως περὶ τῆς ἀρετῆς ἀποφαίνεται, ὧδέ πως λέγων, ὅσα ἐγὼ μέμνημαι. φησὶ γὰρ Ἡρακλέα, ἐπεὶ ἐκ παίδων εἰς ἥβην ὡρμᾶτο, ἐν ᾗ οἱ νέοι ἤδη αὐτοκράτορες γιγνόμενοι δηλοῦσιν εἴτε τὴν δι’ ἀρετῆς ὁδὸν τρέψονται ἐπὶ τὸν βίον εἴτε τὴν διὰ κακίας, ἐξελθόντα εἰς ἡσυχίαν καθῆσθαι ἀποροῦντα ποτέραν τῶν ὁδῶν τράπηται·

Δημιουργία «κακιάς» τράπεζας στην Ελλάδα

Δημοσιεύθηκε στην Ημερησία της Κυριακής 14 Αυγούστου 2011

Ημερησία. Πατηστε Εδώ

Μέχρι στιγμής και παρά τη βαθιά και παρατεταμένη κρίση οι ελληνικές τράπεζες έχουν αποφύγει τα χειρότερα. Δεν μπορούμε να πούμε όμως το ίδιο και για τις γερμανικές ή τις ιρλανδικές τράπεζες. Με το ξέσπασμα της πιστωτικής κρίσης το 2008 πολλές τράπεζες της Ευρωζώνης αντιμετώπισαν προβλήματα ρευστότητας αλλά και σοβαρά προβλήματα φερεγγυότητας. Η γερμανική τράπεζα Hypo Real Estate (HRE) με συνολικό ενεργητικό 400 δισ. ευρώ ουσιαστικά κατέρρευσε, (η Lehman είχε το ίδιο ενεργητικό σε ευρώ). Τότε επενέβη η γερμανική κεντρική τράπεζα για να τη σώσει.

Τι κρύβεται πίσω από ένα απλό Ευρωομόλογο.

Αν εξαιρέσουμε τις ανούσιες και παιδαριώδεις αντιπαραθέσεις σχετικά με την πατρότητα της ιδέας του Ευρωομολόγου υπάρχει το σημαντικό θέμα, του τι είναι ένα Ευρωομόλογο, πως μπορεί να εκδοθεί και τι σημαίνει για το όραμα και το μέλλον της Ευρώπης.
Για να εκδοθεί ένα ομόλογο, πρέπει να υπάρχει μια νομική οντότητα η οποία θα το εκδώσει και θα είναι υπεύθυνη για την πληρωμή των τόκων και την αποπληρωμή του κεφαλαίου στον ομολογιούχο. Μέχρι στιγμής το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητος (ΕΤΧΣ, EFSF) έχει εκδώσει 9.5δις ομολόγων σε Ευρώ για να χρηματοδοτήσει την Πορτογαλία και την Ιρλανδία. Όμως αυτά τα 9.5δις ομολόγων του ΕΤΧΣ δεν μπορούν σε καμιά περίπτωση να χαρακτηριστούν Ευρωομόλογα. Ο λόγος είναι απλός. Το ΕΤΧΣ είναι μια εταιρεία κέλυφος χωρίς καμία οικονομική δραστηριότητα η δυνατότητα συλλογής φόρων. Το ΕΤΧΣ έχει απλώς πάρει εγγυήσεις από τις χώρες μέλη της Ένωσης. Αυτό σημαίνει ότι αποτελούν στοιχεία παθητικού των χωρών μελών και άρα επιβαρύνουν το χρέος τους αναλόγως της συμμετοχής τους στην συνεγγύηση που παρέχουν (Γερμανία 27%, Γαλλία 20%, Ιταλία 18%, Ισπανία 12%, Ελλάς 2.8% κλπ). Αν μία χώρα όπως η Ελλάς καταφύγει στο μηχανισμό τότε το μερίδιο της το αναλαμβάνουν οι υπόλοιπες χώρες.

Italy

Η Ιταλια αν και δεν είναι Ελλάδα εχει συνολικό χρέος ύψους 1.7 τρις Ευρω. Καθε 1% αυξησης των επιτοκίων πρόσθετη 17δισ στο κόστους δανεισμού το χρόνο. Υπο αυτο το πρίσμα τα 48δις περικοπών της ιταλιας δεν φτάνουν αφου ηδη τρεχει με 4.5% ελλείμματα. Ας μην ξεχνάμε ότι η Ευρώπη τράβηξε την σκανδάλη όταν η Ιρλανδία και η Πορτογαλία ξεπέρασαν το μαγικό 7% επιτόκιο. Η Ιταλία και η η Ισπανία είναι πολύ κοντά στα 6.18%.

Το ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας δεν εχει τους αναγκαίους πόρους για να αντιμετώπιση μια κρίση στην Ιταλία και στην Ισπανία. Οι δυο αυτές χώρες μαζί με την Ιρλανδία Ελλάδα Πορτογαλία είναι περίπου το 32% των Εγγυήσεων του ταμείου. Αν φύγουν θα πρέπει να αυξηθεί το ποσοστό της Γαλλίας και της Γερμανίας (σε 75%) και τότε θα έχουμε την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητος της Γερμανίας Γαλλίας όσο αυτό και αν σας φαίνεται παράξενο. Το τέρας του χρέους δεν καταπολεμάτε με ημίμετρα και δονκιχωτικες δηλώσεις για ισχυρή οικονομία ή με δηλώσεις κατά των αγορών. Θέλει πολιτική βούληση, θέλει εργα και πράξεις και μεγάλες αλλαγές.

Για να μειωθεί το χρέος υπάρχουν οι εξής τρόποι  1) Δημοσιονομική αυστηρότητα αν είναι δυνατόν 2) Υψηλός πληθωρισμός που ουσιαστικά θα μείωση το χρέος αλλα και την αγοραστική δύναμη των κατωτέρων κοινωνικών στρωμάτων 3) Διαγραφή χρέους και πιστωτικό γεγονός 4) Τύπωμα χρήματος απο την ΕΚΤ και κρίση πληθωρισμού αλλα και νομισματος.